RECENTIES

REVIEWS

Magazine / Website:	Dutch Progressive Rock Pages
Date:	12/03/04
URL:	http://www.dprp.net/reviews/200408.html#science
Review by:	Tom De Val
Rating:	7 out of 10
	Natural Science are a band from the Netherlands, and this is their first full-length release. I must admit that, from the (to my mind) rather uninspiring CD artwork and the rather clichéd album title I wasn’t necessarily expecting too much from this disc, but thankfully this was a pleasant surprise. We’re certainly in the realms of prog metal here, with the main points of reference being (surprise, surprise) Dream Theater (especially the earlier, When Dream And Day Unite era of the band), Rush (unsurprising given the band’s name!) and Threshold, the latter influence showing itself in the combination of chunky, heavy riffs overlain with effective keyboard melodies. Sticking with the Threshold influence, I could imagine Damian Wilson delivering many of the vocals here. Actual vocalist Roy Wassink certainly lacks Wilson’s range and power, and occasionally he seems to waver out of tune, but he does have an appealing, fairly rich voice which suits the music (especially the heavier stuff) well. Whilst the accompanying musicianship is uniformly good, bassist Vincent Wassink deserves a special mention, coming up with some flowing, sometimes almost funky bass-lines which really add to the band’s sonic palette. Keyboardist Patrick Groot Nuelend, meanwhile, employs both delicate piano melodies and vast layers of symphonic keys depending on what the song requires. The album kicks off very strongly with the forceful On My Own, which clearly illustrates the band’s ability to come up with well structured songs, heavy on melody and capped with memorable choruses. Pace and mood changes are always well handled, and whilst there are many instrumental sections these are generally short and to the point, and are high on melody and atmosphere. This is probably the strongest track on the album in my opinion, but that’s not to say the quality takes a nosedive. In fact, each of the six individual songs contained here are pretty strong; the likes of For Better Days power along almost effortlessly, Just Before Dawn exhibits a symphonic sweep and some, er, enigmatic lyrics (‘the chair is on the grass, the chair is on the lawn, the chair is just a love affair’ indeed!), whilst the title track is a powerful ballad which provides a nice contrast with the generally heavier nature of the rest of the material., and Match Made Up features an excellent instrumental closing section which is the equal of anything on here. The centrepiece of the album is the four-song suite May You Live In Interesting Times. Clearly going for the ‘prog epic’, at times this is perhaps a bit over-ambitious, some of the links seem a little forced and Roy Wassink’s voice is really stretched beyond its natural limits on parts, but there are again some fine moments here, and the emotional grand finale Novska is a powerful closing statement. Overall then, this is a good debut release – not without its flaws, but progressive metal fans should certainly find much to their liking here. Armed with material of this calibre, Natural Science should get some record label attention sooner rather than later.

Magazine / Website:	Uzebeskistan Progressive Rock Pages PROGRESSOR
Date:	12/03/04
URL:	http://www.progressor.net/review/natural_science_2003.html
Review by:	Vitaly Meshikov
Rating:	5 stars
	This is one of the those lucky bands that, while being inspired by Dream Theater, are capable of avoiding any cliches in their music and, this way, not to enlarge the ranks of countless imitators of the contemporary Prog-Metal heroes. Nevertheless, there are some stylistic similarities between "This Side of Paradise" and Dream Theater's latest, "Train of Thought", which is in many ways their heaviest album to date, featuring a lot of dense, Cathedral Metal-related structures. Which, however, means almost nothing as a matter of fact. Taking into account that both of the albums were released practically simultaneously, everyone can be certain that these Dutch guys just could not have any opportunity to listen to "Train of Thought" before they've started working on their material or even during their work on it. Well, now, after you got some idea of what, at least approximately, you can expect from "This Side of Paradise", I feel free to tell you about some particularities of the album. So, the principal direction is a classic contemporary Prog-Metal or Progressive Cathedral Metal with dueling solos of guitar and synthesizer at the helm of intensive arrangements, the parts of piano and strings leading in quieter moments, rather expressive vocals, and all the other trademarks of the genre. The 'necessary' ballads are here as well: the album's title track and Novska (4 & 10). Structurally, they're practically not unlike the other songs and are both heavy and symphonic, though of course, they are much less intricate and, on the other hand, much more melodically pronounced. The short tracks In Our Times and Men at Arms (7 & 9) are just parts of Soundbite Symphony (8), and since I am already acquainted with the material, I can allow myself to wonder why the song has been divided into three parts. It's most likely in order to have just ten tracks on the CD. Otherwise it is hardly justified:-). Conclusion. As it often occurs in such cases, nothing comes to my mind but a banality, for which I am sorry. Well, "This Side of Paradise" is a very promising debut. Recommended to the fans of Dream Theater, Symphony X, etc. In other words, I am not deaf not to notice the value of the album, and yet, I wouldn't say that I am very impressed with it either. Though, to be frank with you, my attitude towards Dream Theater and all the other contemporary Prog-Metal 'classicists' has been practically the same since 2000 or so.

Magazine / Website:

Aardschok

Date:

Maart 2004

URL:

http://www.aardschok.nl

Review by:

Joost Boley

Rating:

Natural Science bestaat uit vijf muzikale Achterhoekers, die elkaar medio 2000 tegen het lijf liepen. Begin 2002 resulteerde dit in de goed ontvangen viertrack CDemo ‘The Lies Along The Way’. De onlangs verschenen debuutschijf ‘This Side Of Paradise’is dus het tweede wapenfeit van dit gezelschap. De afgelopen twee jaar is Natural Science hoorbaar gegroeid en de band etaleert op dit album dan ook een volwassen geluid. Frisse progressive metal waarin de gitaar een hoofdrol opeist. De composities zitten degelijk in elkaar, de refreinen zijn memorabel en het onderlinge samenspel is lekker strak. De productie is wat droog en had iets gepeperder gemogen maar de uitgebalanceerde mix laat alle instrumenten wel goed tot hun recht komen. Een acceptabele sound. Zanger Roy Wassink geeft de songs een originele ‘touch’ met zijn warme, eigenzinnige stemgeluid. Soms heb je echter het gevoel dat hij té veel zijn best doet om het perfect te laten klinken, wat dan juist averechts werkt en enigszins geforceerd overkomt. Zingen kan hij zeker en gevoel voor dramatiek is hem ook niet vreemd. De sterkste nummers staan aan het begin van de plaat. Het vlotte “On My Own” zorgen ervoor dat je meteen bij de les bent. Fraaie werkstukjes. Het niveau blijft hierna ook redelijk hoog en het lange, uit vier delen bestaande epos “May You Live in Interesting Times” sluit het album op waardige wijze af. De alsmaar groeiende Nederlandse progressieve scene heeft er met Natural Science weer een prima aanwinst bij.

Magazine / Website:

io Pages

Date:

nr. 50

URL:

Review by:

Menno von Brucken Fock

Rating:

Na de geslaagde demo-CD The Lies Along The Way (iO 38) heeft het kwintet uit de Achterhoek nu het eerste volledige album van ruim 52 minuten aan het publiek gepresenteerd. Het album bestaat uit tien stukken, grotendeels groepscomposities. De opening is stevig en als grote voorbeeld is Dream Theater duidelijk herkenbaar, maar de melodielijnen zijn minder ingewikkeld en de zang van Wassink vertoont meer overeenkomsten met een popzanger als David Bowie dan die van de gemiddelde progressieve metal zanger. De vrij zware gitaarriffs worden met veelvuldig gebruik van piano afgewisseld, waardoor ook Savatage als referentie kan worden genoemd. Tegelijk moet worden vastgesteld dat deze piano-, maar ook de orgelklanken bijdragen aan een ‘vintage’ sound, zeker in het eerste stuk van dit album. Op een enkele bescheiden solo na is het toetsenwerk ondersteunend. Zoals bij de meeste niet van origine Engelstalige zangers is er sprake van een onmiskenbaar Nederlands accentje bij zanger Wassink, wiens niet overdreven krachtige stem maar net kan opboksen tegen de gitaargeluidsmuren van gitarist Hell en bassist Wassink. Het drumwerk van Ebbers is wat lichtvoetiger dan dat van Portnoy en stuurt de band op knappe wijze door alle moeilijke maten en tempowisselingen heen. Voor mijn smaak klinken de trommels wat te dun en dat is ook het geval bij de toetsen en de zang, dus de produktie had wat wij betreft beter of in elk geval anders gekund. Het talent dat zich bij de demo al aandiende is nog steeds aanwezig, maar toch heb ik het gevoel dat dit album de belofte nog niet volledig waar maakt. Misschien is het ook wel zo dat er in het ‘progressieve metal’ genre gewoon te veel keus is… Wel een aardige en te waarderen poging, maar een maatje kleiner dan bijvoorbeeld (wijlen) Lemur Voice.

Magazine / Website:

Progwereld

Date:

February 2004

URL:

http://www.progwereld/cd-recenties/naturalscience2.htm

Review by:

Rob van Oosten

Rating:

Op één van de laatste dagen van 2003 viel er een grote witte enveloppe op mijn deurmat. Nieuwsgierig maakte ik ‘em open en trof de opvolger van het mini-album "The Lies Along The Way" (2001) van de, uit de Achterhoek afkomstige, band Natural Science aan. In eerste instantie had ik enige moeite om de naam van de band (op de overigens mooie hoes) te ontcijferen, want de i en r zijn precies gelijk. Alleen staat op de i een puntje. Toen dat probleem eenmaal was opgelost, ben ik met de cd naar mijn luisterplek gegaan en heb vol verwachting de cd in de speler gestopt.

De cd start met een korte storing waarna op de achtergrond enige pianospel en gezang te horen is. Hierna start On My Own pas echt. Gitarist Geert Hell trekt een gitaarmuur van formaat op en wordt daarbij terzijde gestaan door een ‘slappende’ bassist Vincent Wassink. Gezien de stevige ondergrond zijn parallellen te trekken met Savatage. Net als bij deze band is bij Natural Science het toetsenwerk van Patrick Groot Nuelend zo nu en dan lekker op de voorgrond. De ene keer solerend en de andere een sfeertje scheppend. Zanger Roy Wassink is zeker geen slechte zanger, maar kan een licht accent niet verbloemen. Jammer vind ik alleen dat de gitaarsolo wat op de achtergrond is terecht gekomen. Dat had wat vetter gemogen.

Just before dawn is een stevig nummer waarbij echter ook een rustig pianogedeelte te horen valt en een duet tussen gitaar en piano. Dit alles is vloeiend in het nummer verwerkt, zodat het niet geforceerd overkomt. Lekker stevig einde van het nummer ook.

Het slappende basgeluid opent For Better Days en wordt ondersteund door een pakkende toetsenriedel en korte afgemeten gitaarakkoorden. Ook in dit nummer zit een heerlijk rustig gedeelte dat uitbouwt naar een sterke finale. Het titelnummer van de cd start als een onvervalste ballade. Slechts piano, bas en zang, maar met de toevoeging van de gitaar wordt het nummer voorzien van een iets steviger jasje en gaat het meer richting een ballade met ballen.

Match Made Up… is één van de langste nummers van de cd en start rustig, sferisch om op te bouwen naar een nummer waarbij het lastig stil zitten is. Heerlijk fluitende synthesizers en het geweldige basspel zijn de voornaamste pijlers waarop dit sterke nummer rust dat echter één minpunt heeft. Een ieder die mijn recensies vaker leest weet dat dit mijn stokpaardje is, want wat heb ik een hekel aan het wegdraaien van nummers. De band heeft bij de vorige nummers bewezen wel degelijk een pakkend einde te kunnen verzinnen.

De laatste vier nummers van de cd vormen één geheel onder de noemer "May You Live In Interesting Times". Het korte In Our Times, slechts gevormd door piano en zang, gaat mooi over in Soundbite Symp Arms vormt de instrumentale brug met het laatste nummer van de cd, Novska. Een nummer met sinister toetsenspel die het een dreigend geheel geven. Een nummer met een boodschap ook.

Weer een ijzersterke cd van een Nederlandse band en één die terug te vinden zal zijn in mijn eindlijst van 2003.

Magazine / Website:

ProgNose

Date:

February 2004

URL:

http://www.prog-nose.org/nederlands/overzicht2.htm

Review by:

Vera

Rating:

8/10

De Nederlandse symfonische rockband Natural Science werd opgericht in 2000 door vijf muzikanten die de liefde voor progrock deelden en hun krachten bundelden om de muziek van hun favorieten (Dream Theater, Savatage, Rush, Marillion) een eigen interpretatie te geven. In 2001 bracht de groep een eerste Cdemo uit ‘Lies along the way’, die enthousiast werd ontvangen door de pers. Daarna werd gewerkt aan dit eerste volledige album dat zeven lange en mooie stukken muziek bevat. ‘This side of Paradise’ werd opgenomen tijdens de broeierige hitte van de zomer 2003 in Harrow Studio in Losser en de opnamekwaliteit is perfect.

‘On my own’ is een vrij hectische compositie met enerverende ritmes en een glansrol voor de keyboards. Bij de zang valt de typische prog-frasering op, in latere nummers weet zanger Roy Wassink zich een beter, meer natuurlijk elan aan te meten dat beter past bij de groep. Dan heeft ‘Just before dawn’ een vloeiender verloop met overheersend mooie keyboards op de voorgrond. Doet me zelfs wat aan Uriah Heep denken. Deze dwarrelende toetsen gaan lekker in de clinch met zware rockgitaren en het begint op te vallen dat de groep pakkende melodieën kan schrijven en met succes gevoelige passages inlast. In ‘For better days’ heeft de bas een bijna funk ritme en dit wordt uitgewerkt in een springerige compositie met een catchy refrein. Ondanks de vele tempowisselingen laat de muziek zich makkelijk consumeren. Een pluim trouwens voor het mooie gitaarwerk in de titelsong.

Hoogtepunt van dit debuut zijn de laatste vier nummers die een geheel vormen onder de noemer ‘May you live in interesting times’. Zo is ‘In our times’ maar een gevoelige introductie die de toon zet tot het langere ‘Soundbite Symphony’. Dit is echter meteen raak: in de beste Savatage traditie krijgen we pianoklanken en bombastisch invallende gitaren. Even later zorgt een vervormde stem voor een verkillend effect. Ook is er meeslepende samenzang. Een resem terugkerende thema’s zorgen voor een maximum toegankelijkheid en ook tekstueel is dit duidelijk gemaakt door muzikanten met de vinger aan de pols van de dolgedraaide wereld. In ‘Men at arms’ komt men wat krachtiger uit de hoek en zijn de instrumentale ‘battles’ van Dream Theater duidelijk het lichtende voorbeeld geweest. Het laatste stukje leunt terug op gevoelige zang en doet me qua sfeer en thema erg denken aan ‘Come away Melinda’ van Uriah Heep. Dit epos biedt zoveel afwisseling en sterkte dat de tijd voorbij gevlogen is.

Enne…ondanks de complexiteit van de muziek hoeft dit geen meerdere beluisteringen om je hart te veroveren. Dit is ‘instant poetry’ zullen we maar zeggen. Wedden dat je na de laatste noot op de repeat toets drukt?

Magazine / Website:	Strutter Magazine
Date:	05/01/04
URL:	http://www.angelfire.com/az2/strutter8/HOTNEWREVIEWS.htm
Review by:	Gabor Kleinbloesem
Rating:	8.0 out of 10
	In the past I have reviewed something of this band, but it is now time to talk about the official first CD release of the Dutch band NATURAL SCIENCE. They play Progressive Rock with a slight Metal riff here and there, and some clean melodies which make their music quite interesting. They remind me a bit of a heavier version of FOR ABSENT FRIENDS. Songs like “On my own”, “Men at arms” (best song, 8 minutes epic sing-a-long uptempo Progressive Rocker), “Just before dawn”, “In our times” and “For better days” are great Melodic Progressive Rocksongs. Without a doubt, another quality band from Holland and again in the Progressive Rockstyle. Recommended if you like CASUAL SILENCE, SILENT EDGE, FAF and that type of typical Dutch Melodic Neo-Progre

IO PAGES Nummer 38, juni 2002:

STRUTTER MAGAZINE, 07-07-2002, http://www.strutter.8m.com

NATURAL SCIENCE 'THE LIES ALONG THE WAY' (INDEPENDENT)

Here's another quality Dutch progressive rockband! This band is called NATURAL SCIENCE, and after listening to the first song on their 4-track mini-CD I heard that they were quite good. The songs, vocals and production sound very well, and also the instrumental qualities (keyboards, guitar) are perfect, so NATURAL SCIENCE is another addition to the growing list of quality Dutch Progressive Rockbands. The band recorded the 4 songs on their CD 'The lies along the way' last year, and especially opening track "Some say the river" is very impressive melodic progressive rock/metal like early DREAM THEATER. My other favorite track is closing track "The lies along the way", a great melodic rockballad. The song "God's asleep" has some excellent keyboardwork, while the only weaker song is "Dance the reel". Nevertheless, this is a recommended band to all progressive rockfans! More info at: http://www.naturalscience.ontheweb.nl and e-mail them at: natural.science@hetnet.nl

Rating: 8/10 (Review by Gabor Kleinbloesem)

Aardschok, juni 2002

Dutch Progressive Rock Pages (http://www.dprp.vuurwerk.nl)

Natural Science - The Lies Along The Way

Country of Origin:	Netherlands
Format:	CD
Record Label:	Independent Release
Catalogue #:	CDNS-1/2001
Year of Release:	2001
Time:	24:50
Info:	Website
Samples:	Website

Tracklist: Some Say The River (7:48) Part 1: Silent Stream Part 2: Tell Me What To Do, God's Asleep (4:54), Dance The Reel (5:53), The Lies Along The Way (6:13)

Lies Along The Way is the first set of recordings for Dutch progressive metal band, Natural Science. The band consists of Rou Wassink (vocals), Geert At Hell (guitar), Vincent Wassink (bass), Ralph Ebbers (drums) and Patrick Groot Neuland (synthesizers).

Musically the band lie within the melodic and progressive metal genres as they cite bands such as Dream Theater, Savatage, Marillion and Rush as their main influences. There is a certain bombasticity that would evoke influences from classical bands such as Deep Purple, especially in the use of organ-sounding keyboards on tracks as the lengthy opener Some Say the River. Having said that the band do go one step further in their musical diversity with some delightful interchanges between guitars and keyboards as well as some intriguing shifts in time signature.

With God's Asleep, the band resort to creating the hard hitting rhythm that progressive metal bands often resort to, though they do not fall into the trap that oft happens with such bands, in that they delve into overdrawn and unduly elongated solos. Instead the band manage to keep everything within check and integrate melodic with progressive metal. Dance The Reel starts off with a riff that reminded me of Megadeth's Peace Sells though it never reaches those levels of speed metal. Whatever the track lacks in melody, when compared to the other Natural Science tracks, it makes up for in power.

The final track on this mini album is the title track The Lies Along The Way which could also be considered as the album's ballad track. Roy Wassink's voice comes across as being extremely strong yet at the same time delicate, while Geert At Hell's guitar work complements to the full the delicate nature of the music with some delightful solos and licks.

All in all this mini album is an impressive debut for the band and I look forward to hearing their debut album. There are some drawbacks, derived from the fact that this is a demo-album with certain recording restrictions, yet it is a welcome breath of fresh air in the ever popular progressive metal scene. For those interested in purchasing this mini album, one can do so from the Natural Science Website at a price of 8 Euros.

Conclusion: 7 out of 10.

Nigel Camilleri

band:	Natural Science
album:	The Lies Along The Way
label:	Eigen Beheer (www.naturalscience.ontheweb.nl)
jaar:	2001
recensent:	Ruud Stoker
tracks:	Some Say The River: Part 1 - Silent Stream, Part 2 Tell Me What To Do (7:48), God’s Asleep (4:53), Dance The Reel (5:53), The Lies Along The Way (6:13)

Natural Science is een nieuwe naam in het progressieve rockgenre. In 2001 debuteerde men met deze mini-CD die ons een
kruising laat horen tussen symfonische rock, metal en progressieve rock. De inspiratie halen deze Achterhoekse muzikanten uit gerenommeerde bands als Marillion, Dream Theater en Savatage. Zo kun je vaststellen dat de vier nummers op deze cd in een zeer gevarieerd jasje zijn gestoken en dat er veel hoogtepunten te beluisteren zijn. Toch dient er tegelijkertijd enige (opbouwende) kritiek geuit te worden.

Zo kun je genieten van de opening van Some Say The River, dat uit twee delen bestaat: Silent Stream en Tell Me What To Do. Silent Stream is een instrumentaal stuk dat begint met een goed uitgedacht pianostuk dat langzaam wordt opgevuld met het heavy gitaarspel van Geert Hell. Pianospel verandert in orgel en het duelleren van toetsen met gitaar brengt het nummer dan al meteen naar grote hoogte. Halverwege wordt overgegaan op Tell Me What To Do, dat een meer heavy metal-insteek heeft. In deze fase doet zanger Roy Wassink zijn intrede en dat doet hij zeker niet onverdienstelijk. Hij weet met zijn stem goed raad wanneer er metal gezongen moet worden en wanneer er een gevoelige snaar geraakt dient te worden.

God’s Asleep begint met een Mike Oldfield-achtig intro met plukkende basgitaar, ondersteund door een pompende gitaar. De brede basis wordt neergezet door toetsenist Patrick Groot Nuelend. De meeslepende gitaarsolo halverwege het nummer en de prima symfonische overgang naar een rustpunt is van grote klasse. Het refrein klinkt vrij commercieel, toch misstaat het niet in het hoekige nummer. In Dance The Reel wordt voortgeborduurd op een symfonisch thema maar krijg je ook een beetje de formule door. Mooie symfonische openingen worden snel overgenomen door stuwende gitaarpartijen. Soms klinkt dat prima, meerdere keren krijg je wel het "al gehoord"-effect. Wassink pompt het nummer vol tekst en krijgt door het up-tempo geen kans om adem te halen; laat staan er een volwaardige zin uit te krijgen. Goed te horen is dat er Dream Theater-invloeden aan ten grondslag liggen. Op zich is dat natuurlijk een goede keuze, maar het geheel klinkt chaotisch en kan niet al te lang boeien.

En dan de titelsong van de cd: The Lies Along The Way. Mijn complimenten voor het uitdenken van deze beauty. Wassink zingt vol overgave op het pianospel van Groot Nuelend en de mooie tekst maakt het nummer compleet. Jammer dat halverwege een versnelling wordt ingezet,naar mijn mening konden de muzikanten hier beter een complete ballade van maken zoals Dream Theater dat heeft gedaan op Wait For Sleep van de cd "Images And Words". De stem van Wassink kun je hier vergelijken met de overgang van het stemgeluid van Steve Hogarth naar het rauwe gejengel van Bruce Dickinson van Iron Maiden. Jammer van deze dissonant.

Natural Science heeft met "Lies Along The Way" een overtuigende mini-cd uitgebracht. In 2002 zal er een opvolger komen die meer heavy tracks zal bevatten dan nu al het geval is. Ik denk dat daarmee de koers is uitgezet en het symfonische pad op den duur ingeruild zal worden voor het meer heavy metal genre.

Band:
Ralph Ebbers: drums
Patrick Groot Nuelend: toetsen
Geert Hell: gitaar
Roy Wassink: zang
Vincent Wassink: basgitaar

Website: www.naturalscience.ontheweb.nl
Contact: natural.science@hetnet.nl

rock-e-zine 18-12-01

The Lies Along The Way
4 tracks - playing time: 24:48 min.
(none)
Rating: 7/10

Progressive Metal, a description that seems to be getting the most popular style that bands want to play nowadays. Natural Science, a band from Holland, proudly mentions it too but after hearing this demo CD for a few times I can only say that it is not metal, at least not in the way a band like Wolverine for instance is. The music of Natural Science is actually more Symfo Rock focused, there are complexed structures here and there but for instance in the first song (‘Some Say The River’) the spirit of old Maillion comes to mind, mixed with Dream Theater influences.

And this goes for the 3 other songs as well, the only pity is that this is ‘just’ a demo and that’s very audible. When recorded properly in a professional studio or with enough studio time the four offered songs would probably impress me more. I can hear original ideas, the music and lyrics are well written so with time Natural Science can evolve to a new promise to the Dutch scene. Play your cards right is all I can say. A jewel in the rough?

(Winston)